Zoals je misschien al gezien hebt is de nieuwe cd van Elise Mannah uit (luisterliedboek). Deze zomer belde ze namelijk met het idee om een stuk of 20 liedjes op te gaan nemen. Simpel bij mij thuis, met mijn digitale piano. Kun je ook leuke dingen mee doen, maar toch voor de ‘echte’ vleugel gekozen.
Nou, dag 1: Elise komt binnen met een lijst met liedjes die misschien best mooi zijn, maar we kennen ze alletwee nog niet. Ik speel de melodie voor: mooi? jazeker, maar wat te hoog. Goed, doen we hem lager, misschien in deze sfeer spelen? Zo puzzelen we wat af tot we een soort definitieve vorm hebben: opnemen dan maar! We staan in dezelfde ruimte, dus al teveel repareren achteraf is er niet bij. Doodop na een dag, maar zeer voldaan kan ik je vertellen!
Dit deden we 5 liedjes per dag, 4 dagen lang en geloof me: er is niet eens met keyboards of (hak)schoenen gesmeten! Wel heel inspirerend om weer eens met het traditionele liedboek bezig te zijn: wat een schatten!
en toen: alleen piano is ook zo kaal, zullen we Peter (mijn broer) bellen voor een percussie dagje? leuk staaltje vakwerk geworden…
o ja, waarom niet met strijkkwartet? Leuk bedacht, maar alle pianopartijen zijn geïmproviseerd. Ook had ik nog nooit gearrangeerd voor kwartet bij een cd. Typisch zo’n moment dat je weet: ik zou dit moeten kunnen, maar nu moet het gelijk voor het ‘echie’.
Ik hoop dat als je er naar luistert er je in elk geval 2 dingen opvallen:
1. liefde voor de traditie
2. de innerlijke wens om er iets ‘eigens’ mee te doen
succes met luisteren!
Henk Doest 